Hebben koper en verkoper elk een eigen notaris nodig?

Bij de aankoop van een woning kiezen partijen vaak elk "hun eigen notaris". Dat zou wel eens kunnen doen vermoeden dat een notaris de belangen van één partij verdedigt, net zoals een advocaat dat doet. Nochtans is dat niet het geval. 

Notarissen zijn openbare ambtenaren, die aangesteld zijn om alle akten en contracten op te maken waaraan partijen authenticiteit willen geven. Als partijen een document willen opmaken dat de hoogste bewijskracht heeft en dat gedwongen uitgevoerd kan worden, dan kunnen ze daarvoor beroep doen op de notaris. De notaris is bovendien de enige die akten m.b.t. onroerende goederen en hypotheken mag opmaken.

Zowel de "Organieke Wet op het Notariaat" als de deontologie van de notaris voorzien dat de notaris onpartijdig moet zijn. De notaris moet op een objectieve manier raad geven, zelfs als hij door een andere partij werd aangesteld. Als de notaris van de koper bijvoorbeeld vaststelt dat de verkoper slecht geïnformeerd is of dat er bedrog wordt gepleegd, dan moet de notaris dat melden aan de verkoper. De notaris mag m.a.w. niet ten volle de belangen van één van de partijen behartigen. De notaris moet er steeds over waken dat de wet wordt toegepast en dat alles volgens de regels verloopt.  Er is dus geen enkel bezwaar dat de koper en verkoper op dezelfde notaris een beroep doen.

Als de koper en verkoper toch elk een andere notaris kiezen, dan hebben zij dat recht. De notarissen mogen daar in principe geen extra kosten voor aanrekenen. 

Disclaimer: deze bijdrage is een algemene bijdrage, die niet automatisch volledig van toepassing is op elke situatie. Concrete omstandigheden of hoedanigheden kunnen een andere aanpak vereisen.